Перайсці да зместу

Сяргей Уладзіміравіч Бадроў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяргей Уладзіміравіч Бадроў
Дата нараджэння 28 чэрвеня 1948(1948-06-28)[1][2][…] (76 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Дзеці Сяргей Сяргеевіч Бадроў
Прафесія кінарэжысёр, сцэнарыст, пісьменнік, кінапрадзюсар, рэжысёр
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі
Узнагароды
IMDb ID 0091076
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Уладзіміравіч Бадроў (руск.: Серге́й Влади́мирович Бодро́в; нар. 28 чэрвеня 1948, Хабараўск) — савецкі і расійскі кінарэжысёр, сцэнарыст, прадзюсар і акцёр кіно. Двухразовы намінант на прэмію «Оскар», за фільмы «Каўказскі палоннік  (руск.)» (1996) і «Мангол» (2007). Таксама з’яўляецца сасцэнарыстам фільма «Усход-Захад» (1999), які таксама намінаваўся на «Оскар».

Бацька акцёра і кінарэжысёра Сяргея Бадрова-малодшага (1971—2002).

Нарадзіўся 28 чэрвеня 1948 года ў Хабараўску. Мае рускія, татарскія, бурацкія і якуцкія карані. Пачынаў сваю кар’еру ў якасці журналіста. У 1970 годзе Сяргей Бадроў заняў трэцяе месца ў конкурсе часопіса «Кракадзіл» на найлепшае сатырычнае і гумарыстычнае апавяданне. У 1974 годзе скончыў сцэнарны факультэт УДІКа (майстэрня К. К. Парамонавай і Н. Фокінай). У тым жа годзе стаў членам КПСС.

Паводле яго сцэнарыяў знята больш за дваццаць фільмаў. Сярод яго рэжысёрскіх работ — «Непрафесіяналы» (1985), спецыяльны прыз журы на фестывалі ў Турыне), «Катала» (1989), «СЭР» (1989), «Я хацела ўбачыць анёлаў». Потым Сяргей Бадроў пераехаў у ЗША, дзе пачаў працаваць разам са сваёй жонкай Каралін Кавалера.

Карціна аб чачэнскай вайне «Каўказскі палоннік» атрымала ў 1997 годзе прэмію «Ніка» як найлепшы фільм года і прэмію Еўрапейскай кінаакадэміі «Фелікс» за сцэнарый.

Сяргей Бадроў — аўтар некалькіх зборнікаў апавяданняў і фельетонаў. У Францыі выдадзена ягоная кніга «Свабода = рай». У якасці сцэнарыста ўдзельнічаў у стварэнні карціны Рэжыса Варнье «Усход-Захад».

Зноскі

  1. Sergei Bodrov Sr. // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Sergueï Bodrov // Babelio — 2007.